งานวิจัยนี้จุดประสงค์เพื่อศึกษาชีวประวัติของพระสารีบุตร ปฏิปทาเฉพาะตัวและความสัมพันธ์กับบุคคลพร้อมกับบทบาทในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของท่าน ซึ่งผู้วิจัยได้แบ่งการศึกษาออกเป็น ๕ บท ในแต่ละบทได้ศึกษางานสำคัญดังนี้

           บทที่ ๑  กล่าวถึงความเป็นมาและวัตถุประสงค์ของการวิจัย
           บทที่ ๒ กล่าวถึงประวัติของพระสารีบุตรเถระ
           บทที่ ๓ กล่าวถึงพระสารีบุตรเถระกับบุคคลสำคัญ
           บทที่ ๔ กล่าวถึงบทบาทของพระสารีบุตรเถระในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
           บทที่ ๕ กล่าวถึงสรุปผลการวิจัยและข้อเสนอแนะ

          จากการศึกษาถึงบทบาทของพระสารีบุตรเถระในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา เริ่มจากความเป็นมาตั้งแต่ต้น จนถึงนิพพานนั้น ปรากฏว่าท่านได้มีความสัมพันธ์กับบุคคลต่าง ๆ เป็นจำนวนมาก การแสดงธรรมของท่าน พอสรุปได้ว่า

          ในด้านความสัมพันธ์กับบุคคลสำคัญ ท่านมีความสัมพันธ์กับพระพุทธเจ้าในฐานะ เป็นพระอัครสาวกเบื้องขวา เป็นพระธรรมเสนาบดีเป็นแม่ทัพธรรม กับพระสาวกในฐานะเป็นเพื่อนสหธรรมมิกด้วยกัน เป็นที่ปรึกษาให้ภิกษุ ภิกษุณีเกิดความสามัคคีกลมเกลียวกัน โดยการเป็นผู้แสดงธรรมให้ฟัง รวมทั้งอุบาสกอุบาสิกาด้วย จึงเห็นได้ว่าท่านมีบทบาทมาก  ต้องรับภาระในการประกาศพระศาสนาและมีศาสนกิจในหลาย ๆ ด้าน

          ในด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ท่านมีวิธีเผยแผ่ในลักษณะ ให้คำแนะนำ ปรึกษา สนทนา ตอบปัญหาข้อข้องใจ และการแสดงธรรม เมื่อได้ฟังจากพระบรมศาสดาแล้วนำไปถ่ายทอดแก่ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสกอุบาสิกา และบุคคลทั่วไปให้เข้าใจหลักธรรม อันลึกซึ่งด้วยวิธีการบรรยาย อธิบาย ขยายความ เปรียบเทียบ และตอบปัญหาธรรม เป็นต้น จนเป็นที่ไว้วางพระทัยของพระพุทธเจ้า ทำให้บุคคลทั่วไปศรัทธาเลื่อมใสแล้วหันมานับถือพระพุทธศาสนากันอย่างแพร่หลาย มีบางส่วนเท่านั้นที่มิได้หันมานับถือพระพุทธศาสนา เพราะยึดติดอยู่กับลัทธิเดิมอย่างแรงกล้า

          ถึงกระนั้นก็ตาม ก็ได้นับถือในตัวท่านอยู่ก็มีซึ่งเท่ากับได้สร้างความเข้าใจอันดีระหว่างกลุ่มความเชื่อต่าง ๆ นับเป็นตัวอย่างการประกอบศาสนกิจดำเนินชีวิตและเผยแผ่พระพุทธศาสนาในปัจจุบันได้เป็นอย่างดี

          บทบาทในการรักษาพระสัทธรรมให้คงอยู่ ท่านกระทำโดยการศึกษาและลงมือปฏิบัติตามหลักธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้อย่างจริงจัง ท่านเคยกราบทูลเสนอให้พระผู้มีพระภาคเจ้าสังคายนาพระธรรม แต่ในขณะนั้น พระองค์ตรัสว่ายังไม่ถึงเวลา ท่านจึงได้จำแนกธรรม โดยแบ่งไว้เป็นหมวดหมู่ เพื่อสะดวกต่อการศึกษา ในเวลาต่อมายังใช้หลักธรรมที่ท่านแสดงไว้ เช่นในสังคีติสูตร เป็นแนวทางในการทำสังคายนาครั้งแรกหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว