ดุษฎีนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ 3 ข้อคือ 1) เพื่อศึกษาการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการใช้ภาษาอังกฤษของพระสงฆ์ไทย 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาภาษาอังกฤษของพระสงฆ์ไทยเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา  การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยศึกษาข้อมูลจากเอกสารและการสัมภาษณ์กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญใน การสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้บริหารสถาบันสอนภาษา อาจารย์สอนภาษาอังกฤษ พระสงฆ์ผู้เชี่ยวชาญที่สามารถใช้ภาษาอังกฤษในการสอนและเผยแผ่พระพุทธศาสนาได้ จำนวน 6 รูป/คน ผู้ทรงคุณวุฒิด้านงานพระธรรมทูต และศูนย์ปฏิบัติธรรมนานาชาติ จำนวน 5 รูป/คน รวมทั้งสิ้น 11 รูป/คน แล้วทำการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ไทยมีความสำคัญเป็นอย่างมากต่อการดำรงมั่นคงของอายุของพระพุทธศาสนา เป็นบทบาทหน้าที่หลักของพระสงฆ์ที่กระทำได้หลากหลายวิธี เช่น การเทศนา อบรม สั่งสอนประชาชน ซึ่งในปัจจุบันมีการปรับปรุงให้เหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบัน ดังจะเห็นได้จากสื่อออนไลน์ต่างๆ ที่พระสงฆ์ไทยบางรูปสามารถเผยแผ่พุทธธรรมในรูปแบบใหม่ เช่น การนำเสนอเป็นรูปภาพประกอบธรรมะ การอัพโหลดเป็นวีดีโอ การแชร์ข้อมูล และการแสดงข้อคิดความเห็นแลกเปลี่ยนกัน มีการบูรณาการเนื้อหาสาระธรรมะให้เข้ากับเหตุการณ์ปัจจุบันและใช้สื่อออนไลน์ให้เกิดประโยชน์มากยิ่งขึ้น ซึ่งล้วนแล้วแต่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อกลาง ทำให้พระสงฆ์ไทยจำเป็นต้องพัฒนาตนเองให้สามารถใช้ภาษาอังกฤษในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

          องค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัยครั้งนี้คือ 1) ได้แนวทางในการพัฒนาภาษาอังกฤษให้กับพระสงฆ์ไทยคือการปรับทัศนคติและสร้างแรงจูงใจให้เห็นความสำคัญของการใช้ภาษาอังกฤษในยุคสมัยปัจจุบัน 2) ได้แนวทางในการปรับปรุงการจัดการศึกษาของพระสงฆ์ไทย เช่น พัฒนาครูผู้สอนและหลักสูตรการเรียนการสอนภาษาอังกฤษให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น 3) ได้แนวทางในการกระตุ้นให้พระสงฆ์เห็นความสำคัญของการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในระดับนานาชาติหรือกว้างไกลมากยิ่งขึ้น 4) ให้พระสงฆ์สามารถปรับประยุกต์หลักธรรมในการพัฒนาตนให้มีความสามารถ ด้วยการใช้หลักอิทธิบาท 4 และไตรสิกขา เป็นต้น  

Download