วิทยานิพนธ์เรื่องรูปแบบโครงการปฏิบัติธรรมที่เหมาะสมสำหรับชาวต่างประเทศในประเทศไทย มีวัตถุประสงค์ข้อ (๑) เพื่อศึกษาการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท  ข้อ(๒) เพื่อศึกษาโครงการปฏิบัติธรรมสำหรับชาวต่างประเทศในประเทศไทยและข้อ(๓)เพื่อพัฒนา รูปแบบโครงการปฏิบัติธรรมที่เหมาะสมสำหรับชาวต่างประเทศในประเทศไทย  วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพซึ่งใช้วีธีการสังเกตโดยมีส่วนร่วม (Participant Observation) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In depth-Interview) จากกรณีศึกษา โครงการปฏิบัติธรรมสำหรับชาวต่างประเทศวัดมหาธาตุ (คณะ ๕), โครงการปฎิบัติธรรม “The Middle Way Meditation Retreat”, ณ สวนป่าหิมวันต์ อ.ภูเรือ จ.เลย, โครงการปฏิบัติธรรมสวนโมกข์นานาชาติ (International Dhamma Hermitage), จ.สุราษฎร์ธานี และวัดป่านานาชาติ  อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี

                 ผลการวิจัยพบว่าการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท ทั้งสมถและวิปัสสนา ตลอดจนปัจจัยที่เกื้อกูลการปฏิบัติธรรม เช่นการตัดปลิโพธ การแสวงหากัลยาณมิตร การเลือกกรรมฐานที่เหมาะสมกับผู้ปฏิบัติธรรม และสัปปายะในการปฏิบัติธรรม ล้วนมีผลต่อผู้เข้าปฎิบัติธรรม นอกจากนี้รูปแบบการปฏิบัติธรรมที่เหมาะสมสำหรับการปฏิบัติธรรมของชาวต่างประเทศในประเทศไทย ควรมีจัดโครงการปฏิบัติธรรมแยกตามกลุ่มของผู้เข้าปฏิบัติธรรม เช่น การจัดคำแนะนำเบื้องต้นสำหรับนักท่องเที่ยวที่สนใจการปฏิบัติแต่ยังไม่พร้อมที่จะเข้าฝึกอบรม โครงการปฏิบัติธรรมเบื้องต้น โครงการปฏิบัติธรรมสำหรับผู้ที่เคยฝึกปฏิบัติมาก่อน และโครงการฝึกอบรมปฏิบัติธรรมขั้นสูง ตลอดจนการจัดบวชให้แก่ชาวต่างชาติที่สนใจ นอกจากนี้ควรประยุกต์หลักสัปปายะ ๗ เพื่อใช้เป็นแนวทางในการสนับสนุนการปฏิบัติธรรม

Download