วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเรื่องดอกบัวที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท ศึกษาความเป็นมาของดอกบัว ศึกษาแนวความคิดเรื่องดอกบัวที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท และอิทธิพลความเชื่อเรื่องดอกบัวที่มีต่อสังคมไทยดอกบัวเป็นสัญลักษณ์อย่าง หนึ่งในพระพุทธศาสนา ชาวพุทธใช้ดอกบัวเป็นสื่อในการบรรยายเรื่องราวหรือเหตุการณ์ในคัมภีร์ ซึ่งหมายถึงคุณลักษณะพิเศษที่แฝงมากับดอกบัวลักษณะพิเศษของดอกบัวคือ เกิดในน้ำ เติบโตในน้ำ เจริญในน้ำ แต่ไม่แปดเปื้อนน้ำ ชาวพุทธถือว่านี่คือพระพุทธลักษณะที่ทรงอุบัติในโลก แต่ไม่ถูกครอบงำด้วยโลกธรรม ได้แก่ การมีลาภ การเสื่อมลาภ การมียศ การเสื่อมยศ การถูกนินทา การได้รับคำยกย่อง การมีสุข และการมีทุกข์ความเชื่อที่เนื่องด้วยพระพุทธศาสนา ซึมซาบและได้ฝังรากลึกเป็นรากฐานของวัฒนธรรมไทย ปรากฏให้เห็นในศิลปวัฒนธรรมหลายด้าน ดอกบัวซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของพระพุทธศาสนาก็ได้ปรากฏในศิลปวัฒนธรรมไทย ทั้งในด้านวรรณกรรม สถาปัตยกรรม ประติมากรรมและจิตรกรรม นอกจากนี้ คนไทยรู้จักประโยชน์ของดอกบัวด้านการแพทย์ และในฐานะให้คุณค่าด้านโภชนาหารอีกด้วยชาวพุทธใช้ดอกบัวเป็นสื่อในการพรรณนา เรื่องราวและเหตุการณ์ เพราะชาวพุทธถือว่าดอกบัวเป็นสัญลักษณ์แห่งความงาม ความสะอาดบริสุทธิ์ และการตรัสรู้ธรรม

Download : 254836.pdf